Tuesday, April 14, 2020

Bonfire of Destiny

Le Bazar de la Charité मूळ फ्रेंच सिरीज आहे. त्याचे इंग्रजी नामकरण केले आहे The Bonfire of Destiny.(Netflix) पॅरीस १८९७ मध्ये एक भीषण आग लागते. या सत्यघटनेला अनुसरून लिहिलेली कथा. एके ठिकाणी चॅरिटी बाजार भरलेला असतो आणि तिथे एका सिनेमाटोग्राफला आग लागते. ती सर्वत्र पसरते. त्यात बरेच जण मृत्युमुखी पडतात तर अनेक घायाळ होतात. यात बऱ्याच प्रमाणात जास्त बायकाच असतात. यातल्या ३ बायकांवर लिहिलेली ही कथा आहे.खूप सुंदर कथा आणि दिग्दर्शन. पहिल्या एपिसोड मध्ये आग लागलेली दाखवली आहे तिचे चित्रिकरण आणि त्या आगीत सापडलेली माणसे, बायका, त्यांची धडपड, अगतिकता दाखवलेली आहे.


८ एपिसोड मध्ये ३ बायकांच्या जीवनात कसे चढ उतार होतात, २ प्रेमी जिवांची कशी ताटातूट होते आणि शेवटी ते कसे एकत्र येतात हे दाखवले आहे. खूनी नवऱ्यापासून सुटका आणि प्रेमाचा विश्वासघात दाखवला आहे. आगीतून वाचवणाऱ्या माणसाला कसा बळीचा बकरा बनवतात आणि नंतर त्याची फाशी कशी रद्द होते ते दाखवले आहे.यामध्ये इमोशन्स, रोमान्स, खोटारडेपणा इ. इ. दाखवले आहे. याचे थोडक्यात कथानक


Bonfire of Destiny - French series on Netflix - story telling - review, narration -
cast
Adrienne - wife of senator
Camille - daughter of Adrienne
Rose - maid of Alice
Alice - daughter of cinematographer
odette - Rich woman in Paris
other cast introduction i will write in next chapter.


जेंव्हा ओडिटची आई प्रेतागारात येते तेव्हा तिची नजर असते ती तिच्या मुलीच्या शोधासाठी ! आपली मुलगी इथे असू शकेल ही कल्पनाच तिला सहन होत नसते. प्रेतागारामध्ये जाण्याआधी ती हॉस्पिटलमध्ये जाऊन ओडिटचा शोध घेत असते. त्या हॉस्पिटल मध्ये रोझ एका कॉटवर पडून कण्हत असते. ओडिटच्या आईला रोझ काहीतरी सांगण्याचा प्रयत्न करते. रोझला पाहिल्यावर ओडिटची आई पटकन तिच्याजवळ जातेही पण तिला समजून चुकते की ही आपली मुलगी नाही! रोझचे निळे डोळे मात्र अगदी हुबेहूब तिच्या मुलीच्या डोळ्यासारखे असतात. निळे डोळे!



रोझचा चेहरा तिचे डोळे सोडून पूर्णपणे झाकलेला असतो. चेहऱ्याला सर्व बाजूने बँडेज बांधलेले असते. फक्त तिचे डोळे वाचलेले असतात. हातपाय, छातीचा काही भाग तीव्र प्रमाणात भाजलेला असतो. चेहऱ्याचा डावा भाग पूर्णपणे जळून चेहरा विद्रुप झालेला असतो. रोझच्या हातात न्युयॉर्कला जाण्यासाठी २ विमानाची तिकीटे असतात. रोझ ओडिटच्या आईला हेच सांगत असते, माझा नवरा कुठे दिसतो का? त्याला ही तिकीटे नेऊन दाखवा म्हणजे त्याला मी जिवंत आहे हे कळेल. ती ओडिटचा हात धरते आणि सांगत असते खरी, पण ही आपली मुलगी नाही हे कळल्यावर तिचा हात रोझच्या हातातून मोठ्या मुष्किलीने सोडवून घेते.


ओडिटची आई प्रेतागरामध्ये येते. इथेच कुठे आपली मुलगी दिसली की तिचे अंत्यदर्शन घ्यायचे असे मनात ठरवून सर्व प्रेतांपाशी जाउन बघते काही जण अर्धवट जळालेले तर तर काही जण पूर्ण जळून काळी ठिक्कर पडलेली असतात. काळीकुट्ट विद्रुप झालेली प्रेते बघून तिला आपण येथे बेशुद्ध पडू की काय असे वाटताच तिला दूरवर कुठेतरी एक हात लांब झालेला दिसतो. तिथे जाते आणि तिची खात्री पटते हीच आपली मुलगी! तिच्या हातात अंगठी असल्याने ती लगेचच ओळखते. ओक्साबोक्शी रडायला लागते. आपली मुलगी आता या जगात राहिलेली नाही हे सत्य पचवायलाच हवे हे तिला कळून चुकते. खूप रडल्यावर ती स्वतःला साव्वरते आणि आता पुढे काय? अश्या विचारात असताना तीला प्रश्नाचे उत्तर सापडते. घाईघाईने ओडिटच्या हातातली अंगठी काढून ती आपल्या ड्रेसच्या खिशात घालते. आजुबाजूला कोणी आपल्याला पाहत तर नाही याची खात्री करून ती लगोलग निघते आणि रोझ असते त्या ठिकाणी येऊन पोहोचते. रोझ बेशुद्ध अवस्थेत असते.



आजूबाजूला पाहते तर सर्वांची एकच धावपळ चाललेली असते. नर्सेस, डॉक्टर्स, हातात चार्ट घेऊन जखमी लोकांना तपासत असतात. काही जखमी लोकांचे नातेवाईक आपले इथे कोणी आहे का नाही ते बघायला आलेले असतात. तिथे एक पत्रकारही आलेला असतो. जितक्या शिताफीने ती ओडिटच्या हातातली अंगठी काढते तितक्याच शिताफीने ती अंगठी, आजूबाजूला कोणी बघत नाहीना ते पाहून रोझ च्या हातात घालते. तिच्या मनगटातले ब्रेसलेटही पटकन काढून ते खिशात घालते. ओडिट म्हणून धाय मोकलून रडायला लागते. तितक्यात तिथे नर्स येते आणि म्हणते रडू नका. आताच या बाईची शुद्ध हरपलेली आहे. ही तुमची कोण लागते असे नर्सने विचारताच ही माझी मुलगी असे सांगते. मी हिला माझ्या घरी घेऊन जाऊ का? असे नर्सला विनवल्यावर नर्स म्हणते हरकत नाही. नाहीतरी आम्हाला इथे एक कॉट रिकामी झालेली हवीच आहे. बरेच पेशंट आहेत. ओडिटची आई नर्सला सांगते मी पॅरीसमधली एक खूप मोठी श्रीमंत बाई आहे. मी माझ्या मुलीची काळजी घेईन आणि तिला आपल्या घरी घेऊन जाते. नर्स कडून मुलीला पेनकीलरचा डोस किती द्यायचा हे पण ती विचारून घेते.
रोझ आता ओडिटच्या आलिशान बंगल्यात येऊन पडलेली आहे. एका बेडरूम मध्ये रोझ बेशुद्ध अवस्थेत बराच वेळ पडून राहिल्यावर एका क्षणी तिला शुद्ध येते. हळूहळू डोळे उघडून पाहते आणि तिला कळून चुकते की आपण आपल्या घरी नाही. आपण एका दुसऱ्याच घरी आलो आहोत. आपल्याला आणले गेले आहे. खूप धडपड करत ती उठायचा प्रयत्न करते मात्र पण अतिवेदनेने ती परत भोवळ येऊन पडते. Rohini Gore
क्रमश : ....

No comments: