Wednesday, February 21, 2024

२१ फेब्रुवारी २०२४

 

आजचा दिवस आळसात गेला. आनंदातही गेला. फेबुच्या आठवणी मध्ये आज रोजी २०२० साली महाशिवरात्र होती. मी अपलोड केलेला फोटोही पाहिला आणि छान वाटले. दिवस आनंदात गेला याचे कारण सविताने लिहिलेली इमोजीवाली मेल ! त्या मेल मध्ये तिने माझ्या दोन्ही ब्लॉगचे आणि फोटोग्राफीचे कौतुक केले होते. आम्ही लहानपणच्या मैत्रिणी बरेच वर्षांनी माझ्या ब्लॉग मुळे (आणि तो ब्लॉग तिच्या वाचनात आल्याने) परत भेटलो. तिने व मी मेसेंजरवर मारलेल्या गप्पाही आठवल्या. मागच्या वर्षी मी आईला घेऊन तिच्या कॅफेत गेलो होतो तिला भेटायला. मला व आईलाही तिचा कॅफे पाहायची खूप उत्सुकता होती. गोखले नगरलाही जायचे होते त्यामुळेही एकत्र अशी ही ट्रिप खूपच छान झाली. भाग्यश्रीची पण भेट झाली. दुसऱ्या एका कारणाने आज मी जरा अस्वस्थ आहे. अगदीच तसे म्हणता येणार नाही. मी इंगल्स मध्ये नोकरी करत होते आणि तिथल्या गमतीजमती लिहीत होते ब्लॉगवर आणि फेबुवरही. ते पण फेबुच्या आठवणीत आले होते. पण त्यात मी माझा एक फोटो लावला होता. तो त्या पोस्ट मध्ये नाहीये. बहुतेक मी तो काढला आहे. का काढला होता तेही आठवत नाहीये. तो फोटो मी सगळीकडे शोधला. मिळतच नाहीये.
 
 
फोटोच्या बाबतीत मी खूपच चोखंदळ आहे. कुठे गेला असेल तो फोटो? या विचारात आहे मी आज सबंध दिवस. तो फोटो वेगळाच होता. ती पोस्ट शेअर करणार होते पण केली नाही. काम करता करता विकीने माझ्या टी शर्ट वर अनेक लेबल्स चिकटवली होती. त्यामुळे तो फोटो जरा वेगळा होता. त्या दिवशी डेली सेक्शनला बदला बदली होत होती. धावपळ चालली होती. गिचमिड होत होती. आम्ही जे पदार्थ बनवत होतो त्याकरता लागणारे साहित्यही नीट सापडत नव्हते. काही वेळा मला फोटो मिळतात. तसा हा का नाही मिळाला याचा विचार करत्ये. आज बिनाका गीतमालाचे निवेदक अमीन सयानी यांचे निधन झाले. युट्युबवर आता काहीही सापडते. त्यामुळे मी लगेच शोधले आणि बिनाका गीतमालाची काही गाणी आणि अमिन सयानींचे निवेदन असेही ऐकत होते. आज रेडिओवर मला रेडिओ मिरची नावाचे अजून एक स्टेशन सापडले. परवा मी अजनबी सिनेमा पाहिला. हम दोनो दो प्रेमी दुनिया छोड चले हे गाणे आहे त्यात. पुढे पुढे सरकवत पाहिला. पूर्ण पाहीलाच नाही. कंटाळवाणा सिनेमा आहे. त्यात शेवट काय आहे ते आता नंतर कधीतरी बघेन. इंटरनेट मुळे सर्व काही जुने सापडते ना ! मित्रमैत्रिणी तर सापडतातच. शिवाय जे हवे ते सर्व काही मिळते. 
 
गुगल महाराज की जय हो ! आणि आता युट्युबवर इतकी चॅनल्स झालेली आहेत की काही वर्षातच माणशी एक चॅनल होईल जसे की माणशी एक टु व्हिलर किंवा एक कार !Rohini Gore

Tuesday, February 13, 2024

१३ फेब्रुवारी २०२४

 

आज म्हणे रेडिओ डे आहे. किस डे, हग डे, उद्या वॅलनटाईन डे, अमुक डे आणि तमुक डे. मला रेडिओ वर गाणी ऐकायला खूपच आवडते ! सध्या मी रोज दुपारी २ तास रेडिओ जिंदगी वर गाणी ऐकते. मस्त वाटते. आजही ऐकत होते. पलभरके लिए कोई हमे प्यार कर दे, कही दूर जब दिन ढल जाए, अशी छान छान गाणी लागत होती. आमच्याकडे आज स्नो डे होता. भाकीत होते की ७ ते ८ इंच पडेल पण ३ इंच पडला. रात्री अगदी थोडा आणि सकाळी ८ ते १२ दरम्यान पडला. सकाळीच बाहेर चालून येण्याचा विचार होता पण म्हणले नको. जेवणानंतर थोडी आडवी झाले. रेडिओ ऐकायला सुरवात केली होती. ऍनिमल नावाचा महाभयानक सिनेमा पहायचा इरादा होता. सुरू पण केला होता. एका ग्रुपवर वाचले होते परिक्षण आणि हा सिनेमा नेटफ्लिक्स वर आहे असेही कळाले होते. तापमान पाहिले. ते बऱ्यापैकी चांगले होते. गरम गरम चहा घेतला आणि सर्व जामानिमा घालून चालून आले. निसर्गाचे रूप नेहमीच छान असते. मी पूर्वी डोंबिवलीत रहात असताना पाऊस सुरू झाला की लगेचच छत्री घेऊन चालून यायचे.
 
 
सकाळी आज तिखटमीठाचा शिरा खावासा वाटला. जरा काहीतरी वेगळे म्हणून शिऱ्याची मूद पाडली. स्नो डे असला की नेहमीच मी चमचमीत खायला करते. तसे जेवायला बटाटेवडे, कोशिंबीर, भात आणि तोंडल्याची रस भाजी केली. फिरून आल्यावर डोके भणभणायला लागले आहे. आज मी एकटीच भुतासारखी चालत होते. रस्त्यावर २/४ वाहने होती. सफाई कामगार बर्फ साफ करण्याचे काम करत होते. चिखल झाल्यावर तो कसा बाजूला सारतात तसाच बर्फही सारतात आणि चालणाऱ्यांना वाट मोकळी करून देतात. तसा आजचा दिवस खूप उत्साहात नाही गेला. Rohini Gore ..