Saturday, May 09, 2020

९ मे २०२०

ठरवलं एक आणि झालं भलतच. साजूक तूप संपवण्याकरता गोडाचा शिरा केला. कोबीची भजी ठरवली होती पण बटाट्याची पटकन होतात म्हणून ती केली. काकडी संपवायची होती म्हणून खमंग काकडी केली. ठरवले होते वांग्याची भाजी (ती केली) मुग डाळीची खिचडी , कढी आणि भाजलेला पापड









 
रात्रीचा मेनु.


आजचा दिवस वेगळाच होता. एफबीच्या छंद समूहात गाणे गायची थीम होती. तिथे वेगवेगळ्या वयानुसार गट केले होते. त्यात मी दोन गाणी
आधीच रेकॉर्ड केलेली दिली. एक होते धुंदी कळ्यांना आणि दुसरे ओ सजना बरखा बहार आई. ओ सजना हे गाणे
२०१९ सालच्या भारत ट्रीप मधले होते. आज खूप टाईम पास केला. सेल्फी काढत बसले त्यात फोटोत बरेच इफेक्टस दिले. कृष्ण धवल असे काही काही.  आज ग्रोसरी  केली नाही, ती आता उद्या करू. आज खूप थंडी होती. अजूनही अमेरिकेतली थंडी पूर्णपणे गेलेली नाही.
 त्यात हा कोरोना आला. कालच आजचा सकाळचाही स्वयंपाक करून ठेवला होता त्यामुळे आजचा दिवस रिलॅक्स गेला.

Wednesday, May 06, 2020

भेट

दारावरची बेल वाजली
आणि ती लाजली

दार उघडताच दोघांची
नजरानजर झाली

कधी कुठे कसे विचारून झाले
त्यानंतर मोबाईल नंबर दिले घेतले गेले

गप्पांना नाही अंत उरला
आता निघायची वेळ झाली

ऑफीसात ती दोघे विचार करत बसली
इतक्या वर्षानंतर कशी काय भेट झाली?

मोबाइलवरचे नंबर खुणावते झाले दोघांना
मी का म्हणून आधी? विचार राहिला बाजूला

लॅपटॉपच्या स्क्रीनवर कामे सुरू झाली
आला का फोन? एक नजर खाली

मोबाईलचे आकडे फिरले दोन तीन वेळा
नेहमीच कसा एंगेज टोन आला नि गेला

थोडा वेळ गेला आणि वाजला रिंगटोने
आवाजात उठला दोघांच्या एकच हास्यकल्लोळ

मनात साठलेले बोलत ते राहिले
किती वेळ गेला भानच नाही उरले

Rohini Gore - 4th May, 2020