३ पॅक सॅंडविच म्हणजे कठिण आणि किचकट, उत्पादन विभागात आम्हां तिघींपैकी कुणालाच हे बनवणे आवडायचे नाही. दुपारी २ नंतर हे बनायचे. अगदीच पटापट विकले गेले तर मात्र सर्व काम सोडुन आधी हेच बनवायलाघ्यायचो. आणि बनवायचे असतिल तर फ्रिजर मधून ते सकाळिच आणायला लागायचे म्हणजे रुम टेंप्रेचरला यायला अवधी असायचा. जर का आणायचे राहिले तर मात्र अरेरे ! किती त्रास होतोय कापायला असे व्हायचे. मी हे बनवायचे पण अगदीच कुणी नाही बनवले तर बनवायचे. नाहीतर मी आणि कार्मेन मिळुन बनवायचो. लुलु तिचे सुशीचे काम झाले की आमच्या मदतीला यायची आणि ती हे सॅंडविच बनवायची. याकरता जे ग्रीन लीफ लेट्युस लागते ते आम्ही प्रोड्युस डिपार्टमेंट मधुन आणायचो. हे धुवुन घ्यायला लागायचे. नंतर ते चाळणीतनिथळत ठेवायचे. ३ पक संडविचला संपूर्ण टेबल रिकामे असले तर चांगले व्हायचे. १० सॅंडविच बनवायला टेबल भरुन जायचे.
हे गोल आकाराचे ब्रेड मधोमधकापुन त्याच्या वरचा भाग, (मी त्याला टोप्या म्हणायचे. :D ) ब्रेड कापला की एकावर एक टोप्या ठेवायला लागायच्या. खालचे डगले (कापलेल्या ब्रेडचा खालचा भाग )एका खाली एक असे पुर्ण टेबल भरुन जायचे. मग सर्वांवर आधी लेट्युसची पाने, नंतर ठरलेले २ औंस मांस ठेवायचे व नंतर चिझच्या चकत्या ठेवायच्या. प्रत्येक डगल्यावर वेगवेगळे मांस. हे सर्व झाले की प्रत्येक डगल्यावर ज्याच्या त्याच्या टोप्या ठेवायच्या. :D मग प्रत्येक सॅंडविच एका कागदामध्ये रॅप करायचा. रॅप करायचा कागद सुळसुळीत आणि कापायही कडक असायचा. रॅप करायचीपण एक पद्धत आहे. विकी आणि कार्मेनची पद्धत वेगवेगळी होती. मला कार्मेनच्या पद्धतीने रॅप करायचे.
१० सॅंडविच बनवायचे असतिल तर प्रत्येक डब्यामध्ये ३ म्हणजे ते ३० झाले पाहिजेत. म्हणजे एका पॅक मध्ये ३ सॅंडविच याप्रमाणे. रॅप केले की ते मधोमध कापायचे. कापायचे म्हणजे पुर्ण नाही, सॅंडविच दुमडण्यासाठी अगदी थोडे कापायचे ठेवायचे. हे सर्व कापुन झाले की आयताकृती प्लॅस्टीकच्या पारदर्शी डब्यात ते भरायचे आणे मग त्याची लेबले प्रिंट करायची. ती डब्याला चिकटवायची.
प्रत्येक सॅंडविचचे लेबल प्रिंट करण्यासाठी वेगवेगळे आकडे आहेत. सवयाने सर्व आकडे सॅंडविचचे आणि सलाड चे पाठ झाले होते.प्लोअरवर ठेवली की बाकीची बॅक अपला ठराविक ठेवावि लागत. मी जेव्हा नोकरीला सुरवात केली म्हणजे २०१५ साली तेव्हा हे ३ पॅक सॅडविच फ्लोअरला ६ व बॅक अप ला ६ ठेवायचो. जेव्हा ऐशियन बार सुरु केला तेव्हा बिझिनेस इतका वाढला की डेली सेक्शन मध्ये उद्पादन विभागातले आमच्या तिघींचे काम प्रचंड वाढले. नंतर शिलकीत ठेवण्याची संख्या ६ वरून २० वर गेली ! रॅप करून हे सॅडविच जेव्हा कापायला लागायचे ना तेव्हा खूप जोर लावायला लागायचा. याची सुरी लांबलचक होती. ही सुरी आम्ही लपवून ठेवायचो कारण ती आमच्याकरता खुप महत्वाची होती.
याकरता आम्हाला रोस्ट बीफ, टर्की आणि हॅम हे मांसाचे प्रकार लागायचे. शिवायया मांसाचे प्रत्येकी वेगवेगळे सॅडविचही बनवायला लागायचे. चिकन ब्रेस्ट मांस घालुन पण एक प्रकार बनवायला लागायचा. हे वेगवेगळे ४ प्रकारचे सॅडविचकरता प्रत्येकी ३ औंस मास घालायला लागायचे. बाकी सर्व तेच म्हणजे लेट्युसची पाने, आणे चीझ. हे सॅन्डविच प्रय्तेकी ४ फ्लोअर वर ठेवायला लागायचे आणि शिलकीत प्रत्येकी ८ ठेवायला लागायचे. या सर्व सॅंडविचला लागणारा ब्रेड साारखाच. तो आम्हाला फ्रीजर मधून आणायला लागायचा. मोठा boxआणायला लागायचा. प्रय्तेक प्लॅस्टिक च्या पिशवीत ६ असायचे. याप्रमाणे १० पिशव्या म्हणजे ६० ब्रेड लागायचे. बाकीच्या सर्व सॅंडविचेस साठीचे ब्रेड आम्हाला विक्रीकरता जे ब्रेड ठेवलेले असतात तिथुन आम्ही घेऊन यायचो. स्लाईस ब्रेड. या सर्व बाकीच्या सँडविच साठी काहींना ग्रीन लीफ लेट्युस लागायचे तर काही सॅंडविच बिना लेट्युसचे. प्रत्येकाला चीझही वेगळ्या प्रकारचे. या सर्व याद्या मी बनवायचे. मी कामावर आले की फ्लोअरवरचे वापरण्यासाठी बाद झालेले सॅंडविच फेकून द्यायचे. नंतर कोल्ड रुम मधून रिकाम्या झालेल्या जागांवर शिलकीतलेसॅंडविचचे डबे ठेवायचे. नंतर कोणत्या प्रकारचे किती सॅंडविच बनवायचे याची यादी तयार करायची. नंतर सॅंडविचला लागणारे मांस order करायचे. मांसाचे नाव आणि त्याला लागणारे मांस प्रत्येकी गुणिले जितके सॅंडविचेस बनवायचे असतील त्याचा आकडा. ही यादी मांस कापणाऱ्या विभागात नेवून द्यायची. आणि त्याकरता एक प्लॅस्टिकचा डबाही द्यायचा. आणि शिवाय प्रत्येक सॅंडविचला लागणारे वेगवेगळ्या प्रकारचे चीझची पण यादी द्यायचे.
चीझ प्रत्येकी १ औंस याप्रमाणे. कार्मेन आली की मग ती टेबल सॅनिटाइझ करायची आणि फ्रीजर मध्ये जऔउन ब्रेड, व्हनिला पुडिंग, मेयानिझचे डबे आणि अजून जे जे काही बनवायचे असेल ते ते एका कार्ट मध्ये घालून घेऊन यायची. आणि मग आमची खऱ्या अर्थाने कामाला सुरवात व्हायची. Rohini Gore
No comments:
Post a Comment