आजचा दिवस तुम्ही मनापासून दिलेल्या शुभेच्छांमुळे खूपच छान गेला ! अनेक धन्यवाद ! आजचा दिवस लक्षात कायमच असतो पण काहीवेळा वेगळे असे काही घडले तर मी ते रोजनिशीमध्ये लिहिते. तर आज सकाळी उठल्यावर तुमच्या शुभेच्छा पाहिल्या. फोनवर आणि ईमेलमधूनही शुभेच्छा आल्या. आज मी विशेष असे काहीच केले नाही पण तरी वेगळे काहीतरी केले. दुपारच्या जेवणाच्या वेळी २ पोळ्या लाटल्याआणि आदल्या दिवशीची उसळ त्याबरोबर खाल्ली. मला नोकरी लागल्यापासून म्हणजे २०१५ सालापासून मी रात्रीचे जेवण आणिदुसऱ्या दिवशीचे जेवण एकत्रच बनवते. आता घरीच आहे गेले वर्षभर पण तरीही तेच कायम ठेवले आहे. इथे राहणारे सगळेच असे करतात.
म्हणजे भांडी घासून ओटा स्वच्छ करून दुसऱ्या दिवशी आपापले आवरून कामावर जाता येते. तर ते असो. आज आता रात्री जेवायलाबरेच काही ठरवले होते. म्हणजे बटाटेवडे, शेवयाची खीर आणि असेच काही काही. पण काहीही केले नाही. मनाला आवर घातला.मला स्वयंपाक करायचा कंटाळा अजिबातच नाही पण भांडी घासणे आमच्या दोघांनाही आता होत नाही. आम्ही दोघे मिळून भांडी घासतो.डिश वॉशर लावतोच. पण भांडी घासायला लागतातच. भांड्यांच्या भीतीमुळे आजच्या विशेष दिनानिमित्त ठरवलेल्या जेवणाच्या मेनुलाकाट मारली.
तापमान जरा थोडे वर गेले म्हणून बाहेर चालण्याची १ मैलाची चक्कर मारली. अजूनही बर्फ पुर्णपणे वितळलेला नाहीच. गारठा चांगलाचजाणवत होता पण तरीही चालायचे ठरवले. चालून आल्यावर गरम चहा करून घेतला. रात्रीच्या जेवण थोडक्यातच उरकले. फोटो पाहतहोते पूर्वीचे अल्बम मधले. फोटो कसेही लावले गेले होते म्हणून मी ठरवले की आपण आतापर्यंत जिथे जिथे राहिलो त्या क्रमानुसार फोटोजअल्बम मध्ये लावायचे. आणि दिवस सत्कारणी लावायचा. मी लिहिलेल्या लेखांमध्ये त्या वर्णनानुसार फोटोचे स्कॅनिंग करायचे आहेच. पण आज फोटोंची वर्गवारी केल्यामुळे त्याप्रमाणे फोटो अल्बम मध्ये लावले. उद्या शनिवार असल्यामुळे आजचे जेवणाचे सेलिब्रेशन उद्या बाहेर उपहारगृहात जाऊन करायचे असे ठरवले आहे. कोरोनाच्या काळात अजूनही गुहेतून बाहेर शिकारीकरताच (ग्रोसरी आणण्याकरता ) पडायचे असेच आहे अजून. त्यात उपहारगृहात जाऊन जेवणाचा थोडा विरंगुळा इतकाच काय तो फरक.
No comments:
Post a Comment