या चित्रात दिसत आहेत ते म्हणजे अमित, सिंपल , डिंपल आणि माझी भाची सई. आईच्या घराशेजारील घरात एक गुजराथी कुटुंब राहिला आले तेव्हा डिंपल ६ महिन्यांची होती. तिला आम्ही आमच्या घरी दुपट्यात गुंडाळून घेऊन यायचो. तिच्या गालाला बोट लावले की ती खुदकन हासायची आणि तिच्या दोन्ही गालाला खूप छान खळ्या पडायच्या. आम्ही तिच्या आईला विचारले ही हिचे नाव काय? तर त्या म्हणाल्या की अजून तिचे नाव ठेवायचे आहे. त्यावर आम्ही त्यांना सांगितले की आम्हीच हिचे नामकरण करतो. तिच्या गालाला खळ्या पडायच्या त्यामुळे आम्ही तिचे नाव डिंपल ठेवले आणि डिंपल ची बहीण सिंपल. अश्या प्रकारे आम्ही दोघी बहिणींनी त्या दोघी बहिणींचे नामकरण केले.
सिंपलचे मी खूप पापे घ्यायची मग ती खूप चिडायची. नको ना गं ताई माझे पापे घेऊ. तिने माझे नाव पापेवाली ताई असे ठेवले. दोघी लहान असताना आमच्या घरी जेवायला यायचा. अमितही यायचा. पण येऊन लगेच पळायचा घरी. माझ्या आईला दोघी मावशी म्हणायच्या. लाडात येऊन कधी कधी माउ असेही हाका मारायच्या या दोघीजणी ! माझे लग्न होऊन मी मुंबईला आल्यावर दर ३ ते ४ महिन्यांनी आईकडे यायचे. मी नेहमी सकाळच्या ट्रेन ने यायचे. घरी आल्यावर विचारायचे अजून सिंपल नाही का आली? डिंपल तेव्हा शाळेत गेलेली असायची. येईल इतक्यात असे आई म्हणायची आणि तेवढ्यातच मावशी अशी हाका मारत तिचे शाळेचे दप्तर घरी टाकून आमच्या डायनिंग वर जेवायला बसायची. मग मी आई बाबा आणि सिंपल असे चौघे जेवण करायचो. मला विचारायची ताई तू कधी आलीस? काका कसे आहेत? जेवण झाले की रंजनाला फोन करायचे मी. मग ती आणि सई यायची. आमच्या दोघी बहिणींच्या लग्नाला या दोघीजणी लग्नाच्या आदल्या दिवशीपासून कार्यालयात आल्या होत्या.
या दोघींची आई पण आम्हाला अधून मधून खायला द्यायची. त्यांचा मटार भात आणि जाड पोह्यांचा चिवडा अजूनही माझ्या लक्षात आहे. सईचा जन्म याच जागेत झाला. मजा म्हणजे माझ्या बहिणीचा जन्मही यात जागेत झाला. दोघी मायलेकी एकाच घरात जन्मल्या. माझा जन्म माडीवाले कॉलनीतला ! त्यावर लिहिणार आहे. आईच्या आठवणी असे लेबल देऊन लिहिणार आहे. आईने त्या जागेच्या सर्व आठवणी मला फोनवरून सांगितल्या आहेत. त्या ऐकून मला खूपच छान वाटले.
सईचा जन्म झाला आणि सिंपल डिंपल तिला खेळवायला लागल्या. फेसबुकावर सिंपल डिंपल मला सापडल्या आणि मला खूप आनंद झाला. अजूनही त्यांना त्या जागेच्या आठवणी येतात.
क्रमश : ....
No comments:
Post a Comment