सांज.....

तिन्ही सांजा सखे मिळाल्या,
देई वचन तुला
आजपासुनी जीवे अधिक
तु माझ्या ऱ्हदयाला

तिन्ही सांजा...

कनकगोल हा मरिचिमाली
जोडी जो सुयशा
चक्रवाल हे पवित्र
ये जी शांत गंभीर निशा

तिन्ही सांजा....

त्रिलोकगामी मारूत
तैशा निर्मल दाही दिशा
साक्षी ऐसे अमर करूनी हे तव
कर करी धरिला

तिन्ही सांजा...

नाद ऐसा वेणूत
रस जसा सुंदर कवनात
गंध जसा सुमनांत
रस जसा बघ या द्राक्षात

तिन्ही सांजा...

पाणी जसे मोत्यांत
मनोहर वर्ण सुवर्णात
ऱ्हदयी मी साठवी तुज तसा
जिवित जो मजला

गीत : भा. रा. तांबे


सांज ये गोकुळी, सावळी सावळी
सावळयाची जणू साऊली

धूळ उडिवत गाई निघाल्या
शाम रंगात वाटा बुडाल्या
परतती त्या सवे, पाखरांचे थवे
पैल घंटा घूमे राऊळी

पर्वतांची दिसे दूर रांग
काजळाची जणू दाट रेघ
होई डोहातले चांदणे सावळे
भोवती सावळया चाहूली

माऊली सांज, अंधार पान्हा
विश्व सारे जणू होय कान्हा
मंद वार्‍यावरी वाहते बासरी
अमृताच्या जणू ओंजळी....

गीतकार :सुधीर मोघे