बालगोष्टी (१)

कोल्हा-गेंडा-हत्ती

एका रानात एक कोल्हा रहात होता. त्याच रानात एक मोठे तळे होते. रानात झाडे भरपूर होती. कोल्हा रानात मोकळेपणाने फिरत असे. आपणच रानाचे राजे आहोत असे त्याला वाटे. रानातुन फिरत जात असता एकदा गेंड्याने त्याला एक टप्पल मारली.," ए गेंड्या उगीच मला मारु नको हं, माझ्या अंगात किती ताकद आहे हे मी तुला एकदा दाखवीन." गेंडा म्हणाला, " अरे जा रे बेट्या, तुझी शेपुट धरुन तुला काट्यात फेकुन देईन" असे म्हणुन गेंडा खोखो हसला. शेपुट हलवीत कोल्हा पुढे गेल्यावर हत्तीने त्याला एक टप्पल मारली, "ए हत्ती मारु नकोस हं. माझ्या अंगात किती ताकद आहे हे तुला एकदा दाखविन." तर हत्ती म्हणाला, " अरे चिमुरड्या, तुझा कान धरुन देईन तुला भिरकावून. तळ्यात पडशील. चल जा फुट" बरं बरं म्हणुन कोल्हा निघुन गेला.


जांभळीच्या झाडाखाली बसुन कोल्ह्याने विचार केला, तेंव्हा त्याला एक युक्ती सुचली. त्याच दिवशी तो गावात गेला, त्याने एक मोठी जाड दोरी आणली, एका पिशवित भाजक्या शेंगा, खारे दाणे आणले व ती पिशवी व दोरी जांभळीवर एका फांदीला लटकुन ठेवली.


दुसऱ्या दिवशी मोठ्या रुबाबात, गोंडेदार शेपुट हलवित बरोबर मोठी दोरी घेवुन कोल्हा गेंड्याकडे आला व म्हणाला, " गेंड्या ह्या दोरीचे टोक पकडून येथे उभा रहा. मी दुसऱ्या बाजुस जाऊन शिटी मारीन, तेंव्हा तु ही दोरी ओढायला लाग. अरे तुला ओढून तळ्यातच पाडतो." गेंड्याने दोरी शिंगाला बांधली व म्हणाला, 'अरे लेका जा, माहिती आहे तुझी ताकद.". दोरीचे दुसरे टोक धरुन कोल्हा तळ्याच्या दुसऱ्या टोकाला गेला. दुसरे टोक त्याने हत्तीच्या सोंडेत बांधले व म्हणाला , पकड हे टोक. मी तळ्याच्या पलीकडे जातो. मी शिटी वाजवीन मग तु ओढायला लाग. दोरीची दोन्ही टोके दोघांचेकडे देउन कोल्हा जांभळीवरील एका उंच फांदीच्या शेंड्यावर जाउन बसला. तेथुन त्याला हत्ती व गेंडा सहज दिसत होते. खारे दाणे खात त्याने जोराने शिटी मारली, तशी हत्ती व गेंडा दोर ओढू लागले.


गेंड्याने तळ्याच्या काठावर पाय रोवून असा जोराने हिसका दिला की हत्ती कोलमडला व धप्पकन तळ्यात पडला. हत्ती चिडला, त्याने पण तळ्यातुन बाहेर येउन दोन पाय तळ्याच्या काठावर रोवून हिसका दिला, तसे गेंडा धप्पकन तळ्यात पडला. कोल्हा झाडावरुन गम्मत पहात होता, त्याला आनंदाच्या उकळ्या फुटत होत्या. अधुनमधुन तो खारे व भाजके शेंगदाणे खात होता, मधुनच एखादे पिकले जांभुळ खात होता.


आता दोघेही चिडले व जोर लावून दोर ओढू लागले, त्यांच्या पुढे दोरी ती काय टिकणार?, करकर आवाज करीन दोरी तुटली व दोघेही आपटले. हत्ती पडला चिखलात त गेंडा पडला काट्यांत. कोल्हा जांभळीवरुन खाली उतरला व थेट हत्तीकडे गेला, म्हणाला "काय सोंड्या कळली ना माझी ताकद" हत्तीने सोंड हलवून म्हणले आता मी तुला टप्पल मारणार नाही. शेपुट हलवीत कोल्हा गेंड्याकडे गेला व म्हणाला, " काय रे गेंड्या जिरली ना तुझी" गेंडा कुठला बोलतोय, तो पडला होता काट्यांत. कोल्ह्याने गेंड्याच्या अंगातील कांटे काढले. कसाबसा उठत गेंडा कोल्ह्याला म्हणाला "आता मी तुला नाही टप्पल मारणार"
आणि त्यादिवसापासुन कोल्हा शेपटी हलवत रानांत फिरतो, त्याच्या वाटेला आता कोणी जात नाही.

ह्या बालगोष्टी माझ्या वडिलांनी आम्हांला लहानपणी सांगितल्या आहेत व त्यांच्या शब्दात लिहुनही ठेवल्या आहेत, त्या मी मनोगतवर लहान मुलांकरता देत आहे.


रोहिणी