निसर्गाची किमया - हिमवर्षाव २००९

आम्ही अमेरिकेत ज्या राज्यात राहतो तिथे बर्फ कधीच पडत नाही. बर्फ नाही, वादळ नाही, पाऊस सुद्धा येणार येणार म्हणता ऐनवेळी दुसरीकडे निघून जातो! समुद्रकिनारा जवळ असल्याने सतत दमट हवामान. अगदी टीपीकल मुंबईसारखे. कोणत्याच ऋतुची प्रखरता नाही! मध्यंतरी एक भलेमोठे वादळ येऊन थडणकार होते आमच्या शहरात. त्यानेही ऐनवेळी धोका दिला. नाही म्हणायला स्नो फॉलचे भाकीत खरे ठरले!

तसा या आधीच्या राज्यात राहत होतो तेव्हा बघितले होते बर्फाला २-४ वेळेला, पण अगदी ढीगाढीगाने बर्फ पडतो तसा नाही. बर्फ पडणार तर सकाळी काहीच चिन्हे दिसत नव्हती. नेहमीप्रमाणे कामे उरकली. याहूवर मैत्रिणीशी गप्पा मारल्या. त्याचवेळी थोडा पाऊस पडत होता. गप्पा संपवून बाहेर येवून बघत्ये तर बर्फ भुरभुरत होता! अरेवा! वारा असल्याने कापुस पिंजलेल्या कापसाप्रमाणे उडत होता. प्रत्यक्षात बाहेर जाऊन पाहते तर थोडा वेगही वाढला होता. लगेचच डीजी घेतला आणि बाहेर जाऊन काही फोटो काढले. २ दिवस पडणार होता. पण दुसऱ्या दिवशीचे काही सांगता येत नाही. दिवसभर खिडकीतून बघत होते बर्फाला. संध्याकाळी चहा घेऊन परत एकदा बाहेर जाऊन फेरफटका मारला. पण निरनिराळे फोटो घेऊ म्हणले तर इतका काही खास पसरलेला नव्हता. तरी सुद्धा थोडेफार छोट्या झुडुपांचे फोटो घेतले. पानांमध्ये बर्फ साठून राहिला होता.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी स्वच्छ सूर्यप्रकाश! सूर्यप्रकाशात बर्फ छान चमकत होता. जिन्यामध्ये काही बर्फाचे तुकडे जमा झाले होते. काही बर्फ भुश्यासारखा होता! परत फेरफटका मारायला गेले. कारण की आज फोटो घेतले नाहीत तर परत काही बर्फाचे दर्शन नाही! तळ्याजवळ गेले. आज तळे आजुबाजूच्या बर्फामुळे छान दिसत होते. त्यात काही बदके नेहमीप्रमाणेच पोहत होती. जिन्यातून येतायेताच जसे सुचले तसे करत गेले ते तुम्हाला फोटोत दिसेलच.

काही तासातच सूर्याच्या प्रखरतेने सर्व बर्फ पार वितळून गेला. होत्याचे नव्हते झाले! एका दिवसाचा बर्फ मात्र मला खूप आनंद देवून गेला! हीच तर आहे निसर्गाची किमया!!