Monday, January 15, 2007

कूकी

अहो, ही पाककृती नाही. कूकी म्हणजे कुलुपांचे किस्से.

अगदी पूर्वी दरवाजाला आधी कडी व त्याला कुलुप लावत असत. नंतर दरवाज्यालाच लॅच असलेली दारे निघाली. या दरवाज्यांना बाहेरुन कडी लावुन कुलुप नाही लावले तरी चालते, फक्त दार ओढुन घ्यायचे, पण त्याची चावी मात्र आठवणीने आपल्याकडे असायला हवी नाहीतर पंचाईत.

असेच पंचाईत झालेले एक-दोन किस्से सांगते. iitb ला आम्ही रहात होतो. शेजारीच माझी स्वरदा मैत्रीण रहायची. त्या दिवशी रविवार होता. सकाळी चहा, बाकीचे आवरणे झाल्यावर स्वरदा काय करते, जरा जाउन गप्पा मारु, म्हणुन तिच्या दारावर टकटक केले. ती हातात कुंचा घेउनच अवतारात बाहेर आली,म्हणाली जरा साफसफाई करत आहे. माझ्याशी गप्पा मारतच दरवाज्याजवळ उभी होती. तिच्या घरातील २-४ झुरळे तिने कुंच्याने बाहेर काढली. बाहेरच ती झुरळे इकडेतिकडे फिरत होती. गप्पा मारताना तिचे अगदी बारीक लक्ष होते त्यांच्याकडे, म्हणजे त्यांना तिला परत आत येऊ द्यायचे नव्हते. त्यातले एक हुशार झुरळ तिच्याकडे येत असताना तिला दिसले. तिने त्याला डोळ्यानेच दटावले. ते परत मागे फिरले. ते परत आल्यावर शुक-शुक करत त्याला घालवून देत होती. एकीकडे आमच्या गप्पा रंगात आल्या होत्या. आता तर ते सुसाट धावत सुटले तिच्या घरात यायला. तिने चपळाईने त्याला ए-ए-ए- थांब करत जोरात दार लावुन घेतले. झुरळच ते, ते थोडेच बाहेर थांबणार आहे. ते दरवाज्याच्या फटीतून चपळाईने आत गेले, आणि ती बाहेर राहिली. चावी घरातच राहिली होती. तिचा नवरा लेंग्यावरच चक्कर मारायला बाहेर गेला होता. तो परत आला, तर हा गोंधळ झालेला. दुसरी चावी त्यांनी तिच्या बहिणीकडे ठेवली होती सांताक्रुझला. मग विनायकची पँट घालुन तो दुसरी चावी आणायला गेला.....


iitb ladies hostel ला लग्न करून आलेल्या phd विद्यार्थ्यांकरता रहायला जागा दिली होती. चाळीसारख्या एकाशेजारी एक अशा खोल्या होत्या. त्यातल्या २-२- खोल्या ४-५ जोडप्यांना दिल्या होत्या. त्यातील एक खोली झोपायची आणि एक स्वयंपाकाची केली होती. त्यावेळेला पॅडलॉकची कुलुपे होती. कडी लावल्यावर कुलुप कडीमधे घालुन दाबायचे. 'टक' असा आवाज येतो, म्हणजे कुलुप लागले. कुलुप उघडायलाच फक्त चावी लागते. त्या दिवशी मी व वि बाहेरुन खूप खाउन आलो होतो. भेळपुरी,पाणीपुरी, रगडापॅटीस , त्यामुळे जेवणाची भुक नव्हती. कॉफी पिउन झोपलो. रात्री १२ वाजता खूप भुक लागली, म्हणून स्वयंपाक खोलीचे दार उघडायला गेलो तर लक्षात आले की त्या कुलुपाची चावी त्या खोलीच्या आतच राहिली आहे. नंतर रखवालदाराकडून 'हॅकसॉ' आणुन कुलुप कापले. नंतर कूकर लावुन आमटी भात खाल्ला.
असे चाव्यांचे बरेच किस्से आहेत. सगळे सांगत नाही, नाहीतर म्हणाल काय बोअर मारत आहे ही.


रोहिणी

No comments: